Barre Blues Kroegentocht
diverse locaties, Monster
Zaterdag 2 mei 2009

Verslag & Foto’s : Ed Henkens / Stichting The Blues Connection

Als ons – lees: Stichting The Blues Connection – concertseizoen is gestopt hebben we echter nog geen rust. Dan gaan we weer volop aan de slag om bands te scouten voor het volgend seizoen. Zodoende gingen we ook naar Monster. Op diverse locaties traden bands op. Nadeel van een dergelijk festival is dat je nooit alles kan zien. Als eerste locatie waren we aangeland in de Noviteit. Dit is ook waar de organisatie Blues aan Zee maandelijks hun concerten geeft. De grote zaal heeft een ronde vorm en een breed podium. Hierdoor heeft het publiek overal vandaan goed zicht op het podium. De eerste band die daar optrad, was Mr Black Hat. Zes goede muzikanten die lekkere rhythm blues speelden.
Daarna even snel naar het Kerkplein, voor de Radical Roosters. Zij brachten een Lester Butler tribute en deden dat bepaald niet onverdienstelijk.
Vervolgens naar Ojos waar de Hellhounds optraden. Dit is de band waarin Frits Krieg, met zijn grote cowboyhoed, mondharmonica speelt. Frits heeft een bluesprogramma op de locale omroep van het Westland en is medeorganisator van het festival.
Toen weer terug naar de Noviteit waar de Treble Shooters optraden. Wat er met het geluid gebeurd was weten we niet, maar het klonk als een brei en het kon ons niet bekoren. Dan maar even naar de kelder waar Hollandsch Blauw speelde. Zij brachten Nederlandstalige blues en dat klonk helemaal niet verkeerd. Vier goede muzikanten en af en toe deed het mij een beetje denken aan Alez Mama.
Daarna weer naar boven voor Morblus. Deze band uit Italie, bestaat ook uit vier muzikanten. Frontman is duidelijk de zanger gitarist Roberto Morbioli. Al bij het derde nummer kwam hij de zaal zelf in en liep al verder spelend een rondje. Dit herhaalde hij nog een paar keer tijdens hun set, wat zeer in de smaak viel bij het vrouwelijk gedeelte van het publiek. Tijdens een van de rondjes speelde Eugene den Hoed, van de Treble Shooters, nog even mee op zijn gitaar. De mannen van Morblus bleken alle vier goede muzikanten. De toetsenist bespeelde een hammond dubbel klavier en deed dat subliem. Hoewel het repertoire hoofdzakelijk uit covers bestond, werd dit op een zodanige manier gebracht, dat de meesten dat niet in de gaten hadden. Rond 2 uur was het afgelopen, wij hebben genoten en weer een paar ideeën opgedaan.

Mr. Black Hat

Mr. Black Hat

Radical Roosters

Radical Roosters

Morblus

Morblus

Roberto Morbioli (Morblus)

Roberto Morbioli (Morblus)


Ook op Blues Magazine ...