Blues Column 22 – Jos Verhagen in de ban van … The Juke Joints
Een zoektocht in het onbekende, een column door Jos Verhagen
In de jaren dat ik nu recensies schrijf voor Blues Magazine word ik regelmatig me bewust van het rijke blues verleden. Echt verdiepen in de blues historie kwam nog niet echt bij me op tot ik in het bezit kwam van een blues collectie van eind jaren 80 tot 2006, zo’n 6000 CD’s. Waar ik altijd op zoek was naar nieuwe bands en artiesten, bood deze verzameling ook nieuwe muziek te ontdekken uit het verleden. Deze ontdekkingen wil ik delen en door een link te leggen met de concertagenda al schrijvend daarover de beginnende blues liefhebber een plezier doen.
The Juke Joints – Live in Ireland
Het concert van Marcel Scherpenzeel een maandje of wat terug deed mij verlangen naar Rory Gallagher, naar Ierland, naar meer live muziek. Die gezelligheid van festivals en intieme concerten in een kroeg, ik heb daar behoefte aan. Maar ik vrees dat dat er voorlopig nog niet in zit. Dus toch maar weer gedoken in de 6000 CD’s die ik cadeau kreeg. Volgend op Marcel Scherpenzeel heb ik een duik in de Nederlandse blues genomen en daar kwam ik dit juweeltje tegen: The Juke Joints – Live in Ierland en laat deze CD nu nét alles wat ik hierboven schetste in zich hebben: Ierland, live muziek en Rory Gallagher!
The Juke Joints zijn geen onbekenden in Nederland. In de meer dan 35 jaar dat deze band bestaat, heeft iedere blues liefhebber deze band al eens voorbij zien komen. Is het de band niet, danwel heeft men het Kwadendamme Blues festival bezocht. Deze jongens leven de blues en dragen dat uit, je voelt het in deze plaat. Op tournee door Ierland namen ze deze CD op. Draai het nummer Youghal Song en je waant je in een Ierse pub, de accordeon en mondharmonica versterken dat gevoel. De vlammende uitvoering van Going To My Home Town, en de enthousiaste reacties van het publiek verraden dat hier een band speelt die een zaal weet te raken. Zo ook mij met het dampende Mojo Hand en Gallagher klassieker Calling Card. Het blijkt maar weer eens dat er in Nederland ook goede blues gemaakt wordt en terecht een grote schare fans heeft.
Zo door de collectie struinend kwam ik nog veel meer moois tegen zoals The Strikes – Bathroom Acoustics. Met een reünie concert van de Strikes in het verschiet (5 september in de Groene Engel te Oss) kijk ik er behoorlijk naar uit om Big Pete, de Nederlandse mondharmonica grootheid, en zijn oude strijdmakkers weer bijeen te zien. De Cuban Heels dan, ook zo’n Nederlandse band die in de begin jaren van 2000 furore maakte in de Nederlandse zalen, en waarvan een aantal bandleden onder de naam de Hoochies in 2019 tijdens Moulin Blues fel van leer trokken, zie https://www.bluesmagazine.nl/recensie-the-hoochies-live-moulin-blues/.
Zo terugkijkend in de Nederlandse blues zijn het niet alleen de grootheden zoals Cuby and the Blizzards, Barrelhouse en The Bintangs die de blues in Nederland hooghouden. Nieuwe helden kondigen zich aan zoals Leif de Leeuw, Dave Warmerdam, Ruben Hoeke, The Dynamite Blues Band, maar laten we ook vooral een gitarist als Julian Sas niet vergeten.
en terecht !!!! wereldband uit Zeeland – al diverse keren mogen zien, horen en meemaken !!!!!
juke joints al fan van ze toen ze nog regelmatig in zevenbergen op kwamen treden. Vinyl uitvoering
van” dancing shoes”” ligt nog regelmatig op de draaitafel.
Altijd Vaste waarde in Jan Kerseboom zijn Bluescafe in Apeldoorn . Mooie memorie van 20 jaar geleden met Blues legend: harmonicaspeler zanger Willie (J) Foster( 19 Sept 1921 -20 May 2001) onder andere met special guest gitarist Richard van Bergen (met zwarte hoed) –> https://www.youtube.com/watch?v=yP6YaRa6GNg…