Blues Column 18 – Jos Verhagen in de ban van … Rory Gallagher

Een zoektocht in het onbekende, een column door Jos Verhagen.

In de jaren dat ik nu recensies schrijf voor Blues Magazine word ik regelmatig me bewust van het rijke blues verleden. Echt verdiepen in de blues historie kwam nog niet echt bij me op tot ik in het bezit kwam van een blues collectie van eind jaren 80 tot 2006, zo’n 6000 CD’s. Waar ik altijd op zoek was naar nieuwe bands en artiesten bood deze verzameling ook nieuwe muziek te ontdekken uit het verleden. Deze ontdekkingen wil ik delen en door een link te leggen met de concertagenda al schrijvend daarover de beginnende blues liefhebber een plezier doen.

Rory Gallagher – Acoustic Sessions
Yes, het is zover we mogen weer de wei in. Per 1 juni mogen we met 30 personen in de horeca samen komen. Goh, wat heb ik daar maar uitgekeken, die elf weken thuis zitten, dat is niets voor mij. Blij ben ik dan ook dat ons lokale poppodium de Groene Engel dit heeft aangegrepen om 30 personen concerten in het leven te roepen. Zij hebben een aantal artiesten bereid gevonden om op een avond twee keer op te treden voor 30 personen. De aftrap is op 6 juni met de Def Americans (Johnny Cash Tribute) en op 12 juni is een goede bekende van ons uit het bluesland, Marcel Scherpenzeel, te gast. Hij speelt die avond een tribute aan Rory Gallagher, hoe kan het ook anders.

Twee dagen later is het 14 juni en is het 25 jaar geleden dat de Ierse blues gitarist Rory Gallagher is overleden. Rory Gallagher is een gitarist en performer die nog in vele harten voortleeft. Gebaseerd op anecdotal evidence zou Jimi Hendrix geantwoord hebben op de vraag wie de beste gitarist ter wereld is “I don’t know, ask Rory”. Op internet zijn vele loftuitingen te vinden over de magie van Rory Gallagher. In 2018 was ik zelf in Rory’s geboortestad stad Ballyshannon bij het jaarlijks Rory Gallagher tribute festival (zie hier het verslag) en heb ik de magie van Rory daar zelf ervaren. Als de Corona crisis geen roet in het eten had gegooid was ik in dit herinneringsjaar ook weer van de partij geweest. Ik heb de hoop gevestigd op de nieuwe datum eind augustus.

 

Een goede vriend en Rory Gallagher fan bij uitstek, hij bezocht al zeker 15 keer het festival in Ballyshannon, belde mij dat hij de vondst van de eeuw had gedaan in een tweede hands zaakje in Utrecht. Hij had de LP ‘Acoustic Sessions’ op de kop getikt. De LP ‘Acoustic Sessions’ is een Amerikaanse uitgave in beperkte oplage, althans de sticker op de achterzijde doet dit vermoeden, nummer 28 van 500. Op ‘Acoustic Sessions’ staan twee nummers, Wave Myself Goodbye en Just A Smile afkomstig van “Live at the Technische Hogeschool Twente 5 July 1971”. 1971 was het jaar dat Rory’s gelijknamige debuut album uitkwam en beide nummers zijn ook van deze LP. Deze eerste LP van Rory is samen met ‘Fresh Evidence’ uit 1990, één van mijn favoriete albums en zeer de moeite van het beluisteren waard.

 

De link met de blues collectie is dat ik daar tal van Rory Gallagher albums tegenkwam, waaronder een aantal live bootlegs zoals dit ‘Live At The Technische Hogeschool Twente’. De opnames hiervan klinken verrassend goed, zeker Just A Smile heeft die vibe, dat dwingende. Naast Laundromat, Hands Up, ook For The Last Time, één van mijn favoriete Gallagher tracks en de klassieker Could I Have Had Religion. De nummers klinken zo levendig met dat heerlijke gitaarwerk van Rory, het doet me vaak denken; wat zou ik graag aanwezig zijn geweest bij een live concert van Rory. Helaas ken ik zijn live optredens alleen van Rockpalast en zijn muziek van de vele tribute bands die hem na 25 jaar nog een warm hart toedragen.

Een mooie vondst, deze ‘Acoustic Sessions’, zeker voor een die-hard liefhebber zoals mijn vriend.

Foto Column | Jos Verhagen in de ban van … Rory Gallagher

Agenda De Groene Engel in Oss:
6 juni – Def Americans
12 juni – Marcel Scherpenzeel
13 juni – Stef Classens
19 juni – Flemming
20 juni – Paperday
26 juni – Iris Penning
3 juli – Jack Poels
4 juli – Robin Borneman


Ook op Blues Magazine ...