Muziek heeft mij in goede, maar zeker ook in slechte tijden geholpen het leven leefbaarder en aangenamer te maken. Het is niet voor niets, dat wanneer we een bepaald muziekstuk horen, direct allerlei situaties voor ogen kunnen halen, de sfeer kunnen proeven, weer voelen wat we voelden en de stemming herinneren waarin we dit stuk gehoord hebben. Muziek kleeft aan onze herinneringen, maakt emoties los en biedt troost. Melodie, ritme, timbre, allemaal aspecten die ons raken en waarmee we ons verbinden.

Ingezonden brief van Arthur ter Avest.

Nu is het plotseling stil, in ieder geval op de vele podia waarheen we ons in grote getale begeven om samen live muziek te beleven. Op de sociale media proberen we elkaar een hart onder de riem te steken, o.a. door het delen en streamen van muziek. Voor artiesten is het live-streamen nu een kleine en (enig) mogelijke bron van inkomsten.

Wanneer ik de social media volg, ontstaan er helaas ook al eerste irritaties doordat er geen rekening wordt gehouden met elkaar. Plots schieten we in een overlevingsmodus en schijnt voor de één of de ander het recht van de sterkste, de brutaalste of de meest gehaaide te gaan gelden.

Gelukkig zijn er ook initiatieven, zoals van De Blueskrant, om elkaar door filmpjes/ boodschappen te troosten of te sterken. Het initiatief van DeWolff & Friends om in quarantaine samen een stuk op te nemen in beeld en geluid is ook zoiets. Creativiteit is een grote kwaliteit van muziek en komt onder druk meer dan ooit bovendrijven. Deze kwaliteit zullen we hard nodig hebben om weer een omgeving te creëren waarin (live-)muziek en de beleving daarvan kan gedijen.

Nu er zoveel concerten, festivals en tours zijn afgelast, parallel de hele economie gebukt gaat onder immense inkomstenverliezen, er vele banen op de tocht staan en de hele structuur van sponsoring en goodwill onder druk staat, zal er op korte en middellange termijn veel veranderen. We zullen op zoek moeten naar een nieuw evenwicht, een nieuwe omgeving waarin muziek kan gedijen, zo ook vertier en troost bieden. Niet alleen de infrastructuur waarin muziek tot leven kan komen staat onder druk, ook ons bestedingspatroon zal als gevolg van de economische malaise anders worden.

De grote vraag is, hoe we een klimaat scheppen waarin we fasegewijs weer toegroeien naar een levendige muziekcultuur. Wanneer we dat doen wat we altijd gedaan hebben, zullen we ook dat bereiken wat we tot nu toe bereikt hebben. In deze tijd is dat dus niet het antwoord, we zullen nieuwe wegen moeten gaan. Hoe deze eruit komen te zien, weet ik nu ook niet. Ik weet wel, dat wanneer we elkaar kapot concurreren, we er allemaal niets mee opschieten. De liefde voor muziek zal de kiem moeten zijn voor alle begin na deze moeilijke tijd. Lets Go To Work!

*** Noot van de redactie: Voel je vooral vrij om je eigen Corona & muziek gevoelens te ventileren en/of op Arthur’s zieleroerselen te reageren. Laat je reactie hieronder achter! 


Ook op Blues Magazine ...