Preston Shannon – Going’ Back To Memphis
Format: CD / Label: Continental Blue Heaven / 2011
Reissue van Be With Me Tonight (Title Tunes 2006)
Cosmox.nl, Blues CD’s online bestellen
Tekst: Patrick Struijker Boudier
Het is voorjaar dus tijd voor een grote schoonmaak. Deuren open, poetsdoeken tevoorschijn en een plens water gereed. En wat beter dan het gebrul van de stofzuiger te overstemmen met de cdspeler plankgas op fijne bluesmuziek.
Staand voor mijn platenkast viel mijn oog op een paar cd’s die onderin stof lagen te verzamelen. Stofdoek gepakt – het is tenslotte voorjaarsschoonmaak dus alles moet schoon – en de geluidsdragertjes flink afgepoetst. En toen stilte. Peinzende stilte. Ik kon me met geen mogelijkheid herinneren dat ik deze cd’s ooit gekocht of gekregen had. Sterker nog, ik kon me de muziek die erop stond ook niet meer herinneren. Waarschijnlijk een paar keer gedraaid en toen verbannen naar het onderste schap.
Waarom deze introductie? Niet om mezelf aan te bevelen als schoonmaker (geloof me, dat wil je niet). Maar omdat ik vrees dat ik Going’ Back To Memphis van Preston Shannon tijdens een volgende schoonmaak onderin mijn cd kast tegenkom. Onder het stof. Na slechts een paar keer luisteren. De cd glijdt als Becel Bak en Braad in een Tefalpan mijn woonkamer in. Slecht? Nee, zeker niet. Alleen….bij mij beklijft het niet na beluisteren, het glijdt het ene oor in en het andere weer uit.
Preston Shannon komt uit Memphis en heeft inmiddels vier albums gemaakt. Dat deze release Going’ Back To Memphis heet, is zeker geen toeval: Memphis is met zijn soul- en bluesgeschiedenis volop aanwezig op de plaat. Grappig, ik moest na het beluisteren van deze plaat meteen denken aan die andere bluesman die in Memphis groot is geworden: B.B. King. Het gitaarspel van Shannon Preston lijkt erg op dat van King: volop string-bending en vibrato en het gitaarritme dat de zang ondersteunt.
Toch is Preston geen kopie van King: hij is een prima gitaarspeler met zijn eigen, losse stijl.
Going’ Back To Memphis is een reissue van Be With Me Tonight uit 2006. Op de plaat is er naast soul- en bluesinvloeden ook flink wat funk te horen. De blazers hebben in vrijwel elk nummer een prominente rol waar Shannon gretig op inhaakt met felle solo’s. De cd heeft een aantal ‘rockende’ bluesnummers en een aantal ballads. Opener is Might Be Your Husband dat begint met een fijn hakkelende gitaar die ook terugkomt in The Way That I Love You. De ballads vind ik persoonlijk het sterktst: Preston Shannons stem is beter geschikt voor ballads. Not Tonight, Cause Honey I Got the Blues is een prachtige song waar alles klopt: de zang, de blazers, achtergrondzang en de smachtende gitaar.
En toch….ik heb een knagend gevoel dat ik deze cd niet vaak meer zal luisteren. Alle muziek die ik koop, of het nou blues, soul, klassiek, rock, fado of wat anders is, heeft één ding overeenkomstig: de cd komt mijn speler minimaal een week niet uit en wordt minstens 8 uur per dag voluit gedraaid. Omdat het zo lekker voelt en klinkt. Bij Going’ Back To Memphis heb ik dat gevoel niet. Nogmaals, het is zeker geen slechte cd. Maar ik word niet geraakt door deze release. Stofdoek iemand?
Tracks:
1. Might Be Your Husband
2. The Fool’s Way Out
3. Be With Me Tonight
4. The Way I Love You
5. Not Tonight, ‘cause Honey I Got the Blues
6. G-Man
7. Luck Ain’t No Lady
8. It Ten is Gonna Kill Me
9. Love’s Gonna Get You
10. It’s My Life
11. Goin’ Back To Memphis
12. No More War
Website: http://prestonshannon.com/
hoi patrick,
ik kende hem helaas nog niet,
maar heb op 11 juni een set van een uur gehoord,op het grolloo festifal en het dak ging eraf hoor. hij zette purple rain in,waarbij ik dacht zou je dat wel doen,maar helemaal goed. later ging ie nog de tent door ,met zn gitaar tot buiten toe en raakte hij de weg kwijt achter het podium…
zal ie live dan wel veel beter zijn,vette band !!
groet jaap.