Artiest: J.J. Cale
Titel: Roll On
Formaat: CD
Label: Rounder
Release datum: maart 2009
Lekker chillen met JJ Cale’s Roll On
Twee jaar geleden mochten we eindelijk weer eens smullen van de laid back muziek van JJ Cale. Dat was een volledige samenwerking met Eric Clapton getiteld “Road to Escondido”. Nu is er dan weer een echt soloproject van Cale, waarin de meester weer bijna alle instrumenten ter hand neemt en z’n ongeëvenaarde stijl ouderwets over weet te brengen op de relaxte luisteraar. Het is weer een album waarbij je bij de openhaard kunt weg zwijmelen onder de warme en krachtige klanken van deze American Troubadour. De 70-jarige singer-songwriter, gitarist en producer brengt met “Roll On” inmiddels zijn 16e album op de markt. Het is een pareltje geworden; allemaal songs die op de bovenste plank van je CD kast thuishoren of nog beter in je platenkast, want dit is nu echt zo’n productie waarmee je optimaal met vinyl van kan genieten. Met de zeer herkenbare shuffle groove en bubbelende gitaarsound roept dit album weer herinneringen op aan zijn tijdloze albums zoals “Naturally”, … van 20 tot 30 jaar geleden. Nieuwe muzikanten zoals Matt Ward, Band of Horses en Jenny Lewis zijn duidelijk geïnspireerd door deze man uit Oklahoma.
Cale beweert dat hij veelvuldig gebruik maakt van synthesizers en ander elektronische hulpmiddelen, maar dat hoor je in de songs helemaal niet terug. Ze klinken allen zeer puur en naturel. Op het titelnummer spelen Eric Clapton en Jim Keltner mee en is het enige nummer waar sprake kan zijn van een ‘band’. De overige nummers speelt Cale zo goed als in zijn eentje. Behalve gitaar neemt hij ook de mandoline, banjo, pedalsteel, drums, piano en bas ter hand. Op “Cherry Street” speelt hij met de lyrics; ‘Down on Cherry Street, all the girls are lookin’ fine. When they put their hands in your pocket, they ain’t feelin’ for no dime’. Het hele album is een mix van country, blues en slow boogie. In het nummer “Former Me” herkennen we zelfs wat jazzy soundjes, die prima passen in de relaxte sfeer van dit album.
(John Maes)
Tracks:
01. Who Knew
02. Former me
03. Where the sun don’t shine
04. Down to Memphis
05. Strange Days
06. Cherry Street
07. Fonda-Lina
08. Leaving in the morning
09. Oh Mary
10. Old Friend
11. Roll on (feat. Eric Clapton)
12. Bring down the curtain
Website J.J. Cale : www.jjcale.com
Ik ben heel benieuwd , als het inderdaad weer de weg is van Naturally, dan beloofd dat wat, want dat waren platen die nog steeds boekdelen zijn van die tijd, en bewijzen hoe tijdloos deze kanjer eigenlijk is. Ik weet ook echter dat JJ weleens kan vervallen in oeverloos jazzy-gedoe waar geen kop of staart aan zit, en het puur doet om te improviseren, dus ik ben heel benieuwd en ga hem snel luisteren. Je recensie maakt me in ieder geval nieuwsgierig, en je bent er vooral al vroeg bij trouwens, thanx Frank van Engelen
Ik heb ze allemaal, dus mag deze ook niet ontbreken ! Tijdsloze laid-back blues, zoals maar 1 man ze kan brengen. Clapton heeft het geprobeerd, maar heeft het toch maar aan hem overgelaten ! Thanks !
Ik heh hem inmiddels dus ook gehoord, en moet zeggen dat onze riend het nog niet is verleerd, al vind ik het niet te vergelijken met zijn meesterwerk wat al eerder genoemd werd, want daar zijn de tracks nar mijn mening niet sterk genoeg voor. Ook valt mij op dat ziojn stem een tikkeltje anders is geworden, een stukje ieler en hoger, en dat vind ik persoonlijk wel jammer, want daardoor is het mninder indringend geworden. Neemt niet weg, dat het wel een goed album is met een paar hele goede tracks, ondermeer die over New orleans gaat en sommige gitaarlickes zijn weer niet van deze wereld, De track met Clapton staat als een huis, maar lijk sprekend op the road to Escondidio, en had daar zo op kunnen staan. Al met al een leuk album maar niet vernieuwend, maar wel respect afdwingend, want doe het hem maar eens na zo een lange tijd. lay back my friend- blueseyfrank
Prachtig!! Maar veel te korte CD.