Gugun Power Trio - Far East Blues Experience

Gugun Power Trio – Far East Blues Experience

Format: CD / Label: Grooveyard records/ Release: Januari 2011
Cosmox.nl, Blues CD’s online bestellen

Tekst: Frank van Engelen

Vrienden, uit de stal van Grooveyard records komen natuurlijk de nodige Blues rock bands met daarin natuurlijk erg goede gitaristen. Welnu mag ik U dan nu voorstellen aan:

Gugun Power Trio uit Indonesia. Een drietal wat heftige Bluesrock brengt met veel invloeden van Hendrix, Stevie Ray, maar ook Cream, en Cactus.
Een en ander staat onder de bezielende leiding van Gugun, een gitaarwondertje bij uitstek als je het mij vraagt, en vooral een stuk beter in zijn benadering dan Slowman een tijdje geleden.
Deze man laat echt toffe Hendrix lickjes horen kan ik U melden, maar vooral veel meer.
Gugun is een zeer onderlegde gitarist, en speelt volgens mij allerlei stijlen, en combineert ze ook moeiteloos, alleen zijn stem is wat iel en een beetje saai. Wat dat betreft slaat daar in ieder geval de power niet op hoor, De muziek echter wel, stevige gitaar riffs, met een prima duo er om heen op drums en bass dus. Af en toe hoor je dingen ala Purple Haze, Little Wing of die bekende Stevie Ray dingen qua tempo, maar ook prachtige ingetogen passages,; waaruit blijkt dat deze man goed weet waar hij het over heeft. De nummers zijn allemaal van eigen hand ook nog eens. Als je goed luisterd komen er ook flarden Cream, led Zeppelin, en Cactus voorbij en een sound die af en toe Psychedelisch en “Space” rock achtig klinkt. Ja, veel te beleven dus. Het trio bestaat dus uit: Gugun- Vocals , guitars, Jono- Bass en Bowie – drums.

Kijken we eens even naar wat track op dit album waarvan er maar liefst 14 op staan dus.
Het album opent met Woman, meteen al pittig kan ik U zeggen, Een nummers ala Hendrix en Cream invloeden met een heerlijke Wah Wah gitaar er in.
Het tweede nummer Turn It On, is een lekker Funky rock getint nummer, en vervolgens Fallin’Down stuurt ons weer richting Hendrix, ala Purple Haze met top gitaar werk er in door Gugun dus.
Who Is To Blame, een heerlijk Stevie Ray achtig nummers ala Cold Shot dus.
Holding On, een mooie Hendrix getinte ballade. Een soort Little Wing, maar wat moderner getint, maar erg de moeite waard. Talk Too Much is weer zo een typische Stevie Ray Riedel die zeker heel goed uit de verf komt trouwens.  Night Flying, weer een pracht van een Electric Ladyland ballade ala Hendrix dus.  The bridge vind ik niet helemaal melodieus klinken, maar goed.
Dan ook zeker een aanrader, Emptiness, half cactus, half Hendrix en een stukje Funk Rock wat er vanaf spat mijn inziens.
Het kan nog gekker echter, want Good Thing, Bad Things is een soort combi van Hendrix Meets Zeppelin. Het album sluit dan af met het pompende en ook ingetogen stuk akoestisch Whiskey Women.
Ja, weer een gigant er bij, en weer uit de Grooveyard stal, welke een goede neus hebben voor gitaar talent, en nieuwe bands, die vooral oom veelbelovend blijken meestal. Denk daarbij dan ook aan het feit dat onze eigen King Mo bij hun ook onder contract staat, nou dan is je dag toch weer goed of niet soms? Goede schijf, met heerlijke riff’s, en strakke power begeleiding. Eat your heart out!

Tracks:
01. Woman
02. Turn It On
03. Fallin’Down 
04. Who Is To Blame  
05. Spinning Around Me
06. Holding On
07. Move On
08. Talk Too Much
09. Plastic People
10. Night Flying
11. Emptiness
12. Good Things, Bad Things
13. White Dog Jam
14. Whiskey Women

Website artiest: http://www.blues-shelter.com


Ook op Blues Magazine ...