Cee Cee James

Cee Cee James – Low Down Where The Snakes Crawl & Seriously Raw – Live At Sunbanks

Formaat: 2 CD’s / Label: FWG records/ Release: 2008/2010
Cosmox.nl, Blues CD’s online bestellen

Tekst: Frank van Engelen

Er was in de jaren Zestig een naam die op aller mans lippen lag verankerd als het om Vrouwen Blues ging. Jawel, Janis Joplin, ongetwijfeld de meeste Soulfulle en intense zangeres die er ooit was op deze aardkloot. De dame waar we nu over gaan praten, heeft die kwaliteiten ook, en lijkt soms een soort reïncarnatie te zijn van deze beroemdheid, maar ze is veel meer dan dat kan ik U melden. Cee Cee James komt uit Portland /Oregon, en begon net als vele blues mensen haar loopbaan bij in koren te  zingen, en hoorde natuurlijk vroeger o.m. Janis, maar ook Muddy, B.B., Howlin’ en meer van deze kanjers, die ze later allemaal in haar muziek heeft verwerkt. De dame heeft een stemgeluid wat dus heel dicht bij Janis ligt, maar ook een eigen sound verder heeft, die vooral Gutsy, ruig en Rauw klinkt, en waar de vonken vanaf spatten dus. In 2008 kwam haar album “Low Down Where The Snakes Crawl” uit, welk gevuld was met Rootsy –Rocky Blues klanken, die allemaal ook nog eens eigen nummers waren. Haar band klonk toen al heel gedurfd, en needless to say, dat deze dame meteen al hoge punten scoorde in de Blues scene en veel airplay ontving. Dat heeft zich allemaal nog meer ontwikkeld, en bij het nieuwe album blijft Cee Cee wat meer bij haar zelf, hoewel we Janis regelmatig terug horen in de songs.

Zelf vindt ze het niet nodig om dat veel te doen, want zoals ze zegt in haar live album,” te veel mensen proberen dit al te doen, en lang niet goed altijd”. Haar eigen stem klinkt touwens prima ook, ietsje dieper maar zeker ook rauw en goed. Die hoge uithaaltjes ala Joplin deed vroeger Maggie Bell ook al trouwens niet onverdienstelijk.

Ja, het nieuwe album is anders dan het vorige album, allereerst Live dus, met als titel Seriously Raw- Live At Sunbanks, gevuld met bijna allemaal Covers van haar grote helden.

Twee Stukken van haar zelf vinden we op dit album terug dus, met een ietwat andere band ook nu, die vooral erg lekker klinkt, maar een beetje jammer van de productie, die had wel wat meer body mogen hebben vind ik dan weer. Wel komt goed de performance van deze Cee Cee James naar voren en die is vooral niet mis. Maak je op voor een vurige, helse, uitdagende, kwelende dame, die de Blues vertolkt alsof haar leven er van af hangt( iets wat Janis dus ook al deed). Covers o.m. van mensen die niet zo voor de hand liggen in Blues land, Ike and Tina, maar ook Howlin’Wolf, B.B. king, Etta James en Luther Allison, die vooral allemaal wel een eigen jasje krijgen vaak, wat het plezier nog eens extra verhoogt.
De dame komt deze kant op voor een aantal concerten, en die moet je zeker gaan zien, want die zet echt wat neer, wat je niet zo snel meer kan los laten. Ik neem je even mee de keuken in qua tracks.

Het album opent met klassieker Crossroads Blues van Robert Johnson natuurlijk. Pittige slide er in, en meteen al dat Janis geluid wat we te horen krijgen, Raw and Rough dus.
I Ain’t Superstitious volgt dan van Wolf, wat meer Maggie Bell, achtig en een eigen touch heeft, maar verder dicht bij het origineel blijft. Make It To The Other Side is een eigen nummer wat een Boogie is, en stevig Rockt dus, lekker dus ook. In dat zelfde stramien zit Stevie’s Give Me Back My Wig, wat nog sneller klinkt, maar nergens over de top gaat.

Daar weer tussen in zit weer een eigen nummer, I Got A Right To Sing The blues, wat er uit knalt dus. Dan weer een eigen nummer, en wat voor eentje! “Done Love Wrong” is een Slow Blues in opperste verrukking, en eigenlijk spontaan gespeeld, want stond niet op de setlist. Prachtige Vibrato in haar rauwe stem geluid weer.
Dan toch even aandacht voor Janis, haar kanjer, in Mercedes Benz and Me And Bobby MgGee, waarvan de eerste acapella is, en de andere een gloedvolle versie krijgt.
I Just Want To Make Love To You krijgt een Rock versie en Rock Me baby een Hootch. Kootch. Man uitvoering, die knalt als de hel vooral ook.
Living In the House of Blues hoor ik dan toch liever van Luther moet ik zeggen, maar eigenlijk kan je dat niet zeggen natuurlijk. Na Goiing Down, de afsluiter van dit live feest volgt dan nog een aantal grappige takes qua aankondigingen en opmerkingen. Gewoon leuk hoor.

De band staat als een huis, en is wat feller dan de band op haar vorige album, en dat beloofd wat als ze zich hier zullen presenteren denk ik. Dit is een dame, die je niet snel kan omzeilen kan ik je melden, wat een heftige, rauwe, spontane, uitdagende en geile dame is dit in haar gig’s GAAT DAT ZIEN ALLEMAAL!

Tracks:
01. Crossroad Blues
02. I Ain’t Superstitious
03. Make It To The Other Side
04. I got A Right To Sing The Blues
05. Give Me Back My Wig
06. Done Love Wrong
07. Mercedes Benz
08. Me And Bobby MgGee
09. I Just Want To Make Love To You
10. Rock Me Baby
11. Nutbush Citty Limits
12. Living In The House Of The Blues
13. Going Down

Website artiest: http://www.ceeceejames.com


Ook op Blues Magazine ...