Door John Maes
In Hollywood werden deze week de ‘Oscars’ uitgereikt in de meest uiteenlopende categorieën. Van beste acteur tot beste geluidsman en van beste special effects tot beste science-fiction film. Als er ook een categorie voor Beste Blues-film was geweest dan weet ik zeker dat “Cadillac Records” met alle hoofdprijzen aan de haal was gegaan. Deze film die handelt over de opkomst en neergang van het beroemde Chess-label boeit van begin tot eind. Een goed scenario, goed vertokte filmrollen en bovenal ook zeer mooie muzikale uitvoeringen van de bluesklassiekers van Chess. De film geeft je een uitgebreide kijk in de keuken van de Chicagoblues uit de jaren 50 en 60.
Cadillac Records - US Movie Poster
Film Recensie Cadillac Records
In het begin van de film wordt Muddy Waters door Alan Lomax van het katoenveld geplukt en vervolgens wordt aan de hand van de zoektocht van Muddy naar eeuwige roem en geluk de verhaallijn opgepakt. Muddy reist naar Chicago en loopt daar al snel bluesharpist Little Walter tegen het lijf. De twee besluiten samen een muzikale carrière op te bouwen. Ondertussen start de Poolse immigrant Len Chess een bluesclub in een pikzwarte wijk in Chicago. Hier zien we dat de battle’s (zoals we die tegenwoordig ook kennen uit de breakdance- en rapwereld) tussen de bluesmuzikanten bij tijd en wijle op regelrechte gevechten uit kunnen lopen, maar ook muzikale hoogtepunten op leveren. Len Chess gaat samen met Muddy Waters terug naar de Mississippi Delta om DJ’s van radiostations te beïnvloeden en hun platen te pluggen. Zo komen we geleidelijk terecht in de snelle bloei van de Chicago blues. De bluesclub van Len Chess gaat de fik in (“??”) en van het verzekeringsgeld laat hij de Chess studio bouwen. Willie Dixon, Little Walter, Muddy Waters krijgen aansluiting van Chuck Berry en Etta James. Laatst genoemde voortreffelijk vertokt door de geweldig zingende R&B-ster Beyonce in een glansrol. Het geld gaat ook binnen stromen voor de blueshelden en de platenbaas, die z’n artiesten onder contract ook uitbetaald met schitterende Cadillac’s, waarmee de bluessterren door de hele VS paraderen om vrouwen te scoren. We zien een bezoekje van de Rolling Stones aan de studio en de introductie van Howlin’ Wolf aan de Chess stal. Bovenal geeft de film ook een beeld van de misère bij de artiesten. Onze blueshelden moeten zich ook staande zien te houden in de VS uit die tijd, vervuld door discriminatie en racisme. Little Walter draagt dagelijks een pistool en maakt daar ook regelmatig gebruik van, wordt in elkaar gemept door politie agenten wegens dronkenschap en een brutale mond, Chuck Berry beland, in zijn hoogtij jaren, in de bajes op beschuldiging van misbruik van jonge meisjes en Etta James wordt juist op tijd gered van een overdosis. Meer van de verhaallijn van de film verpesten doe ik nu niet meer. Ga deze film zien en je kunt je heerlijk inleven in het bluesleven van de jaren 50 en 60 uit Chicago.
Movie Trailer:
Website Cadillac Redcords : www.sonypictures.com/movies/cadillacrecords/
Helemaal terecht vind ik, prima film, heb al eerder hierover de loftrompet gespeeld, en kan hem eigenlijk alleen maar aanbeveln voor iedereen die van muziek houd, want het is veel meer dan Blues Alleen- Frank van engelen