Abie “Booglaloo” Ames (1918 – 2002)
Samengesteld door Hans Ros
Abie “Boogaloo” Ames werd op 23 mei 1918 geboren op de Big Egypt-plantage van Tol Thomas in Cruger, Mississippi, maar ook werd zijn geboorte in Athene, Georgia op 6 mei 1921 vermeld. Waar hij ook werd geboren, ze zijn het er allemaal over eens dat hij een van de beste pianisten van zijn generatie werd. Hij begon piano te spelen op vijfjarige leeftijd, en tegen de tijd dat hij een tiener was in de jaren dertig, verhuisde zijn familie naar Detroit, waar de boogiewoogie-platen hits waren. Hij had het hoorbare equivalent van een fotografisch geheugen, een ‘fonografisch’ geheugen zou je kunnen zeggen, en hij leerde de populaire liedjes van die tijd spelen, liedjes die we nu ‘standaarden’ noemen.
Eind jaren veertig leidde Boogaloo zijn eigen band, en hij was zo populair dat iedereen naar hem kwam luisteren. Gedurende het volgende decennium speelde hij overal in Detroit en andere noordelijke steden, waar hij optrad met headliners van de dag in uitgaansgelegenheden als de Brass Rail Theatre Bar en Baker’s Keyboard Lounge. Zijn populariteit onder zowel het publiek als de muzikanten zorgde voor bekendheid, en het huishouden van de Ames werd een regelmatige stopplaats voor lokale en bezoekende muzikanten. Onder hen waren Nat King Cole en Errol Garner. Er wordt gezegd dat hij tijdens deze productieve jaren de bijnaam “Boogaloo” heeft gekregen.
In het begin van de jaren zestig deed Boogaloo sessiewerk in de jonge Motown-studio van Berry Gordy, maar toen de jazzscene in Detroit plaats maakte voor de klanken van Motown, ging hij samen met zijn vrouw Gracie naar Carrolton, Mississippi, niet ver van zijn geboorteplaats Cruger. In Mississippi vond hij een baan als pianostemmer bij de Baldwin Piano Company in Greenwood en een gloednieuw publiek in de overwegend blanke, rijke sociale klasse. Bijna veertig jaar lang was Boogaloo een vaste waarde op de elitefeesten, countryclubs en restaurants van Mississippi en werd hij een steeds meer aanbeden persoonlijkheid. Hij trad vaak op als solist, maar was ook hoofdlid van verschillende jazzgroepen. Met de bluesrevival van de jaren zeventig en de rest van zijn leven voegde hij zijn onmiskenbare boogie-woogie en blues toe aan de rijke muziekgeschiedenis van Mississippi, waarbij hij regelmatig optrad op het Mississippi Delta Blues Festival en zelfs optrad op het prestigieuze Chicago Blues Festival.
Boogaloo heeft door de jaren heen veel studenten lesgegeven. Hij bood de bekende pianist en in Greenwood geboren Mulgrew Miller zijn eerste jazzpianolessen aan. Nadat Gracie in de jaren tachtig stierf, verhuisde Boogaloo naar Greenville en begon les te geven aan Eden Brent. Hun lange relatie was het onderwerp van de televisiedocumentaire uit 1999, Boogaloo & Eden: Sustaining the Sound. Samen ontvingen ze de Mississippi Arts Commission Folk Arts Apprenticeship, toerden door de staat en reisden naar New York, Philadelphia en Washington, D.C., waar ze optraden in het Kennedy Center. Het laatste optreden van het duo was in 2002 in de Zuid-Afrikaanse televisieproductie Forty Days in the Delta, een bluesdocumentaireserie die kort voor de dood van Ames in Mississippi werd opgenomen. Naast dit postume optreden zong Boogaloo het duet “Darkness on the Delta” met Cassandra Wilson op haar album uit 2002, Belly of the Sun.
In zijn laatste jaren ontving Boogaloo talloze prijzen, waaronder de Greenville Arts Council Lifetime Achievement, de Mississippi Arts Commission Artist Fellowship en de Mississippi Governor’s Award for Excellence in the Arts. Hij wordt herdacht op de Greenville Blues Walk in de uitgaanswijk Walnut Street. Hij stierf op 4 februari 2002 na een korte ziekte en werd begraven op Lakewood Cemetery in Greenville.
Meer van muziek van Abie “Boogaloo” Ames luisteren, check dan deze link
We horen graag je mening! Voeg reactie toe