Kansas Joe McCoy (1905 – 1950)
Samengesteld door Hans Ros
Wilbur “Kansas Joe” McCoy was een Amerikaanse Delta blues zanger, muzikant en songwriter. McCoy trad op onder verschillende artiestennamen, maar is vooral bekend als Kansas Joe McCoy. Geboren in Raymond, Mississippi, was hij de oudere broer van Papa Charlie McCoy. Als jonge man voelde McCoy zich aangetrokken tot de muziekscene in Memphis, Tennessee, waar hij in de jaren twintig gitaar speelde en zong.
Hij werkte samen met zijn toekomstige vrouw, Lizzie Douglas, een gitarist beter bekend als Memphis Minnie en hun opname uit 1930 van het nummer “Bumble Bee” voor Columbia Records was een hit. In 1930 verhuisde het paar naar Chicago, waar ze een belangrijk onderdeel waren van de ontluikende bluesscene daar.
Nadat ze waren gescheiden, vormde McCoy samen met zijn broer de Harlem Hamfats, een band die in de tweede helft van de jaren dertig optrad en opnamen maakte. Ze namen o.a. “She’s Gone Again” en “What’s My Baby Doing” op. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog ging Charlie McCoy het leger in, maar een hartaandoening hield Joe McCoy buiten dienst. Hij vormde een band, Big Joe And His Rhythm, die het grootste deel van de jaren veertig optrad. De band had Robert Nighthawk op mondharmonica en Charlie McCoy op mandoline.
McCoy stierf aan een hartziekte in Chicago in 1950, op 44-jarige leeftijd, slechts een paar maanden voordat Charlie stierf. Ze zijn allebei begraven in Restvale Cemetery, in Alsip, Illinois. Led Zeppelin nam “When The Levee Breaks” op, een lied van McCoy en Memphis Minnie, met het grootste deel van de originele teksten, voor Led Zeppelin’s album uit 1971, Led Zeppelin IV.
Zoals veel bluesmuzikanten uit zijn tijd was het graf van Joe McCoy oorspronkelijk ongemarkeerd. In oktober 2010 werd een eerbetoonconcert gehouden om de muziek van Joe en Charlie McCoy te vieren en om voor elk van hen grafstenen te kopen en ze werden geplaatst op 31 mei 2011.
Meer van Kansas Joe McCoy luister, check dan deze link
We horen graag je mening! Voeg reactie toe