BEST OF BLUES
MET PETER GREEN & FRIENDS, MATT SCHOFIELD & BIG BLIND
Cultuurpodium Boerderij, Zoetermeer
30 oktober 2009
» KLIK HIER VOOR DE FOTO GALLERIE / DIASHOW VAN BEST OF BLUES ! «
Tekst : Jeroen Bakker | Foto’s : Marco van Rooijen
Aanvankelijk zouden de Noordwijkse jonge honden van Big Blind samen met de Engelse snarenvirtuoos Matt Schofield De Boerderij van een fikse partij kwaliteitsblues voorzien maar het aanbod om Peter Green & Friends aan deze avond toe te voegen kon, logischerwijs, niet worden weerstaan. Uiteraard is deze beslissing, voorafgaand aan het optreden, reden voor een pittige discussie want ondanks het historische belang in de pop- en vooral in de bluesmuziek is de naam Peter Green, met alle respect, al jarenlang geen garantie meer voor hoogstaand en briljant gitaarwerk binnen het drie-akkoorden-gebeuren.
Desondanks zou het Best Of Blues-affiche voor een stevig gevulde Boerderij zorgen waar Big Blind al vroeg op de avond de spits afbijt met ‘Circus Left Town’, titeltrack van het gelijknamige tweede album. Het tempo ligt hoog, er is weinig tijd, dus wordt de set vervolgd met ‘nieuwelingen’ als ‘Freakshow’, ‘Russian Roulette’, ‘Hold On’ en ‘Rollin’ Your Way’. Frontman Wesley is verguld met de opkomst en kan niet nalaten om te verwijzen naar de merchandise-stand waar beide prachtige albums kunnen worden aangeschaft. We gaan even terug in de tijd met ‘Natural High’, ‘In My Own Hands’, afkomstig van het debuut “Dressed to Win”, en ‘Wicked Weasel Boogie’, die overigens gratis is te downloaden op de site van het viertal, waarna wordt afgesloten met ‘Anytime You Want’. Na exact 45 minuten is het, door de aangepaste programmering, dan toch echt voorbij maar kan Big Blind terugkijken op een sterk optreden waar, zoals iedere keer, indruk is gemaakt op hen die er voor de eerste keer bij waren.
De kenners hebben hem al lang in het vizier en met “Heads, Tails & Aces” heeft Matt Schofield wederom een ijzersterk album afgeleverd. Uiteraard krijgen we de nodige tracks hiervan voorgeschoteld. Het optreden van vanavond is dan ook onderdeel van de Heads, Tails & Aces Tour Pt. 2. Opvallend is het nieuwe Live Wire dat een bijzonder prettig New Orleans-geluid laat horen. Het lijkt hem ook zo verrekte gemakkelijk af te gaan, de souplesse waarmee Schofield een verfijnde, groovende gitaarpartij neerzet waarbij het niet uitmaakt of het jazz, funk of blues betreft. In vocaal opzicht heeft de eveneens jonge Brit het afgelopen jaar een enorme vooruitgang geboekt. Zijn stem is gerijpt en laat een bij vlagen enorm soulvol geluid horen zoals in het epische ‘Ear To The Ground’ dat hiermee een steeds grotere impact krijgt. Speelde hij het recentelijk nog in Tilburg met een enorm orkest achter zich, vanavond wordt Schofield geruggesteund door zijn fantastische begeleiders waarbij een belangrijke rol is weggelegd voor toetsenist Jonny Henderson die het Hammond-orgel tot in de puntjes lijkt te beheersen. Bovendien kan vanavond met de Spaanse bassist Javier Garcia Vicente een nieuw bandlid worden verwelkomt want Jeff ‘The Funk’ Walker, die nog wel op het laatste album te horen is, heeft de band recentelijk verlaten. Ook hier geldt dat het optreden in een te vroeg stadium moest worden afgerond. Veelzeggend is het feit dat na afloop alle meegebrachte exemplaren van het laatste meesterwerk zijn uitverkocht.
Met een staat van dienst zoals die van Peter Green mag het eigenlijk geen enkel probleem zijn om deze avond op passende wijze af te sluiten maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de beste man, ondanks de goede bedoelingen, hier geen moment in slaagt. Hoewel Green in tegenstelling tot zijn laatste optredens in ons land een welhaast uitbundig enthousiasme vertoont, kan ook niet anders want hij heeft toevallig een dag eerder zijn 63e verjaardag gevierd, klinkt het allemaal behoorlijk fragiel. Uiteraard komen ze allemaal voorbij, met behulp van tablatuur: ‘Oh Well’ (waarvan het machtige intro aan de begeleidende, hoewel begeleidend?, gitarist wordt overgelaten), ‘Albatross’ en ‘Black Magic Woman’ maar Green blijkt over een aardige zelfkennis te beschikken wanneer hij ‘The Thrill Is Gone’ eruit perst.
Waar John Mayall als ambassadeur van de Brit-blues dit jaar met een, hoewel niet vernieuwend, sterk album zijn bestaansrecht waarmaakt lijkt het boek van de muzikant Peter Green definitief te kunnen worden gesloten. De nieuwe generatie heeft vanavond aangetoond klaar te zijn om de fakkel over te nemen.
De teleurgestelde bluesliefhebbers die tijdens het optreden van Peter Green vroegtijdig de zaal verlaten staat echter een aangename verrassing te wachten. De ‘nieuwe’ fans van zowel Big Blind als Schofield worden namenlijk bij de merchandise-stand verwelkomt op een spontane jam-sessie waar Big Blind’s frontman, onder goedkeurende blikken van de Britse gitarist, op de blues-harp nog lang niet blijkt uitgeraast. 45 Minuten is natuurlijk ook veel te kort voor deze jonge gasten die The Blues met verve Alive And Kicking houden.
» KLIK HIER VOOR DE FOTO GALLERIE / DIASHOW VAN BEST OF BLUES ! «
Website Big Blind : www.bigblindblues.com
Website Matt Schofield : www.mattschofield.com
Website Peter Green & Friends : www.myspace.com/petergreenandfriends
Bijkomende info bovenstaande reaktie:
http://www.bananapeel.be/Concertlijst.htm
Waar is de tijd dat de bluesscene een echte bluesscene was.
Afro-Amerkaanse bands bevolkten volop de podia en het was rustig genieten geblazen voor de liefhebbers van het genre.
Nu verschijnen overal blanke surrogaatbluezers die met de overlevering en geschiedenis van dit genre niks meer
te maken hebben,zelfs in de verste verten niet.
Als ik zie hoe men deze nieuwe snarenplukkers ophemelt en ze daarna snel weer wegdeemsteren om plaats te maken voor de volgende hype,ik krijg meedelijden van deze armzalige vertoning.Jason Ricci,Bonnamassa,Green, en noem maar op,bluespunkers met zero gevoel voor het genre.
Zielloze snarensurfers of harmonicaverkrachters die van Muddy of SB Williamson zelfs nog nooit gehoord hebben,optredens waar je na een halfuur potdoof van wordt en kokhalzend terug huiswaarts keert.
Het was ooit anders.
Van zichzelf vervulde prutsers die denken dat ze ter plekke het warm water aan het uitvinden zijn en die niks ander doen dan als ongeleide projectielen de boel staan te verkloten en het zelf niet eens beseffen.
Als je dan de concertverslagen/cd besprekingen leest,alles is top,alweer een nieuwe God!
Banana Peel Ruiselede bestaat 1000 optredens,deze lijst spreekt voor zichzelf,de afgang is duidelijk te volgen.
Zeg nu niet,de echte zijn allemaal dood,nee,er zijn er nog maar worden niet meer hierheen gehaald,commercieel oninteressant.
Zie,Ecaussinnes festival, youtube-music maker foundation enz…ze komen maar al te graag langs,maar worden opzij gezet.
Kwade wil,domheid,afstomping,wie zal het zeggen.
Ik duik nog even de platenkast in,voor het betere werk…en blijf vanaf nu meestal lekker thuis.
Goed plan, beste “trussroddy”, blijf maar lekker thuis. Je zou zomaar de sfeer voor de anderen in de zaal kunnen verknallen. Vroeger was alles beter :-)
@trussroddy, toevallig de moeite genomen om naar, de zwarte gitaar plukker Micheal Burks, in Winterswijk af te reizen?? Deze gitaarplukker, samen met BB King & Buddy Guy genomineerd voor beste bluesartiest in de US stond vorig week voor een kleine 100 man te doen wat jij zo lijkt te missen!
Hoi Gerrit,
zag hem al eerder bij mij in de buurt,stevig werk,zwart als de nacht en blues met ballen,lust ik ook wel pap van,als het maar niet te lang gaat duren.
Zou het niet anders durven zeggen,1 toek van die gast en ik ben zelf ook pap.
Je zal ze me niet leren kennen hoor,ik tuf al zowat 30 jaar naar blues & rootsgigs,zie de ontwaarding met eigen ogen.
Je ziet het aan de opkomst,100 man voor zo’n kerel,zet daar zo’n opgefokt bluesrocktriootje en het is volle tent.
Wes Mackey komt mijn kanten op,dat word real downhome genieten en dat zonder oorpluggen.
“If you’re white,it’s allright,
if you’re brown,stick arround
but if you’re black :
get back get back get back !”
Van wie alweer die klassieker????
Voor trussroddy
Ben benieuwd of je naar een een van de theater festivals in maart gaat met veel zwarte blues.
Wat mij betreft is blanke blues ook niet verkeerd.
Als het maar bezieling heeft.
Nee Bert,zal je me daar niet zien.
Ik woon bij Kortrijk Be en das een eindje fietsen toch.
Ooit komen deze heren eens die kanten op hoop ik alvast.
Je laatste zin,volledig mee eens trouwens.
Mvg,
Noel