BAND OF FRIENDS: INTERVIEW MET MARCEL SCHERPENZEEL:
“CLOSER DAN DIT KAN HET VOLGENS MIJ NIET”
Deze week werd bekend dat Band Of Friends is toegevoegd aan de nu al indrukwekkende line-up van Bospop 2015 dat komende zomer te Weert zal plaatsvinden. Niemand minder dan Anastacia, maar ook Fish en ZZ Top kunnen zaterdag 11 juli hun borst nat maken als zanger/gitarist Marcel Scherpenzeel samen met bassist Gerry McAvoy en drummer Ted McKenna, het festival met een onvervalste portie bluesrock zal laten schudden op zijn grondvesten. Dat het een memorabel optreden gaat worden staat nu al vast. Het is dit jaar twintig jaar geleden dat hun held, vriend, voormalig werkgever en vooral inspiratiebron voor velen, het leven liet. Blues Magazine zag het afgelopen jaar kans om Scherpenzeel tussen zijn vele optredens door even aan te klampen voor een kort onderhoud.
Tekst: Jeroen Bakker
Begin vorig jaar verscheen ‘Too Much Is Not Enough’, een prachtige EP/DVD waarop het trio aantoont veel meer te zijn dan ‘slechts’ een Rory Gallagher-tributeband. Band Of Friends is uitgegroeid tot een geoliede bluesrockmachine met een eigen gezicht maar waarin de invloed van de Ier nog altijd zeer nadrukkelijk aanwezig is.
“Ik was al op jonge leeftijd bezig met muziek en ging vooral met jongens om die zich volledig richtten op rock ’n roll en rockabilly”, aldus de sympathieke frontman van de band. “Ik besloot al snel dat ik mijn horizon wilde verbreden. Er moest meer zijn dan dat en toen kwam mijn vader ineens met het album ‘Calling Card’ van Rory Gallagher. Dat bleek voor mij de bevestiging te zijn dat het mogelijk was om al die stijlen bij elkaar te krijgen. Rock ’n roll, blues, jazz, country, folk… Het zat er allemaal in. Rory bleek ook een fan te zijn van Buddy Holly en ik denk dat je dat allemaal terughoort in zijn muziek. Luister naar ‘Shin Kicker’ en ‘Last of the Independents’ en je begrijpt wat ik bedoel”.
Desondanks bekent Scherpenzeel nog altijd heel erg te kunnen genieten van de pure, authentieke, traditionele blues. “Zo’n oude man met zijn tanden er half uit, met maar drie snaren op zijn gitaar die daarbij zelf het ritme met zijn voetje doet. Dat leeft heel erg. Ik ben ook een groot liefhebber van de muziek die John Lee Hooker maakte en die van alle Kings maar ook ZZ Top, Allman Brothers, Lynyrd Skynyrd en uiteraard Jimi Hendrix”.
Met de twee andere bandleden worden nog altijd herinneringen uitgewisseld over de periode dat zij samenwerkten met Gallagher. “Nee, ik heb hem zelf nooit persoonlijk ontmoet. Heb hem wel regelmatig gezien. Ook tijdens zijn laatste optredens in Nederland. Hij was er behoorlijk slecht aan toe en het was triest om hem zo te zien. Hij was eerlijk gezegd niet eens in staat om een show te doen. Ted en Gerry waren er toen al niet meer bij”, om er vervolgens aan toe te voegen: “Zou jij er bij willen blijven als je ziet dat het niet goed gaat?”.
Met McAvoy en McKenna wordt in heel Europa opgetreden. Veel optredens vinden plaats in de UK, Ierland en Duitsland maar ook in Frankrijk, Spanje, Italië en zelfs Griekenland wordt het trio uitgenodigd. “Ze zijn daar heel enthousiast, willen graag met je praten, aanraken, op de foto en handtekeningen op de meest vreemde plaatsen. Je ontmoet een heel jong publiek dat Rory nog nooit heeft gezien. Ze hebben meestal wel de albums en de dvd’s. Je ziet ze dan naar Ted en Gerry kijken en zien mij dan staan. Wanneer ze na afloop vertellen dat ze toch even het gevoel hadden bij een show van Rory te zijn geweest dan is dat een geweldig compliment.
Ik sprak ooit eens iemand die hem wel gekend heeft. Hij zei na afloop dat hij tijdens ons optreden even zijn ogen had gesloten en toen het gevoel had dat Rory er ineens was”.
Scherpenzeel heeft de lat voor zichzelf hoog gelegd en bekent nog steeds heel veel te leren.
“Ik vind altijd dat als je zoiets probeert dan moet het zo goed mogelijk zijn. Dus iedere avond 200% inzet, je ziel bloot leggen met alles erop en eraan. Inclusief de fouten ja, maakt niets uit, dat deed Rory namelijk ook. Je moet durven een afslag in te gaan en te kijken waar het naar toe gaat. Die twee reageren daar dan op en ik reageer weer op hen. Het lijkt soms een jam. Geen enkele solo van Rory staat vast al probeer ik wel die specifieke dingetjes te doen. Met die werkwijze blijft het voor zowel publiek als voor ons interessant. Tijd om te oefenen is er nauwelijks. Ik woon nog steeds hier en zij wonen daar. Bovendien hoef je het materiaal van Rory niet echt te oefenen. Zij hebben alles al gespeeld en ik ken al die nummers. Ik vind het een voorrecht om dit met hen te kunnen doen. Het lijkt er op dat alle energie die we er samen hebben in gestopt nu zijn vruchten begint af te werpen. Ik weet nog goed dat we de eerste keer repeteerden met elkaar en een optreden deden in Maloe Melo, met mijn vader erbij. Hij was trots en had dit nooit verwacht vanTed McKenna. Nadat die met al die grote gitaristen had gespeeld, staat hij daar nu met zo’n Amsterdammer!. Het is nog steeds interessant om met z’n drieëen muziek te maken. We evalueren nog altijd na afloop. Om dit te kunnen creëeren moet je ook van elkaar kunnen accepteren”. Zijn ogen lijken even af te dwalen als hij zegt: ‘Closer’ dan dit kan het volgens mij niet”.
Scherpenzeel heeft een stel ervaren mannen naast zich staan. “Ze speelden al eens met Michael Schenker, Womack & Womack, Fish, Gary Moore en Deep Purple-zanger Ian Gillan. Door hun invloeden te mixen met die van Marcel Scherpenzeel ontstaat er toch een eigen geluid. Ik zie het niet als een tribute wat nu doen. Ik speel geen solo’s van Rory. Ik vind zijn muziek mooi maar speel het op mijn eigen manier. We proberen allemaal onze eigen creativiteit in het spel te stoppen. Het is een bepaalde vorm van vrijheid tijdens het spelen. Voor mij persoonlijk is dat heel belangrijk. Er zijn geen afspraken gemaakt. Wel kijken we elkaar geregeld aan. Deed Rory ook altijd en als het fout ging moesten zij mee. Het maakt ons niet uit of we in een kleine club spelen of op een groot festival spelen. We zullen er altijd voor gaan en elkaar op de sodemieter geven”.
OPTREDENS:
30 jan Purmerend – P3
31 jan Zoetermeer – Boerderij
13 mei Zwolle – Bluesnight
15 mei Alkmaar – Victorie
16 mei Wijk bij Duurstede – Calypso Theater
30 mei Leeuwarden – Zalen Schaaf
11 juli Weert – Bospop
Website artiest: www.bandoffriends.eu/
Geweldige band en geweldig aardige mensen! Voordat Marcel bij Band Of Friends speelde een interview met hem gedaan in Winterswijk met zijn toenmalige band Wolfpin. Wat een aardige man, hem uitgenodigd voor een workshop op mijn school en dat deed hij geweldig.!! Nu dan het zeer verdiende succes met BOF!
Een topper , als muzikant maar nog belangrijker: als mens!!
Vanavond heb ik de drie mannen in Den Bosch backstage ontmoet. Alle drie héél aardige mannen die een perfecte show weggaven. En na de show kenden Gerry en Ted mij nog bij naam. Dus niks oppervlakkigheid, échte mensen die échte muziek maken…
Band of Friends gezien in Verviers, België. Ik was een tikkeltje sceptisch na bekijken op YouTube, maar live was er heel wat magie te rapen. En ja, enorm toffe gasten.