Het heeft een tijdje geduurd, maar hij is er weer, de man die op de vele albums gewoon als sessie muzikant zij bijdrages levert. Hij heeft na jaren weer een nieuw album, wat heel toepasselijk My Turn als titel heeft. My Turn staat vol met Blues and Beyond, en laat zien dat Kirk buiten Chicago Blues veel meer kan. Het gaat vele kanten op, en laat Kirk zien als een zeer veelzijdig en vooral excellent Gitaar player. Het swingt, Grooved, Bluesed alle kanten op, en je blijft geboeid.
Keb’ Mo loopt al een aantal jaren mee in de muziekwereld. Geboren in Los Angeles(CA) {USA} op 3-10-1951 begon Keb’ Mo z’n muzikale carrière als steeldrummer in een calypsoband. Inmiddels is deze blueszanger/gitarist een bekende in het blueswereldje. De stijl van deze muzikant wil nog wel eens een kleine zijsprong maken, maar z’n typische geluid is altijd zeer herkenbaar. Een heerlijk gitaargeluid, relax en vaak akoestisch samen met een zeer prettig stemgeluid, maken het luisteren altijd ontspannend.
Zonder woorden : Ben Prestage, de one-man-blues-band uit Florida, USA
Mooie nummers met een mooie krachtige zuivere soulvolle bluezy stem en Blues invloeden (van o.m. zangeressen als Nina Simone, Etta James, Bessie Smith, Billy Holiday, Aretha Franklin, Dinah Washington, India Arie, Cassandra Wilson) maar met een eigen geluid. Waarbij ze zichzelf bij diverse nummers in de intro’s en solo’s begeleide op dwarsfluit. Met het aparte opzwepende akoestische gitaarspel van Danny.
Jan Akkerman speelde op 14 maart 2010 met band in The House of blues in Enschede. Een mooi concert met prima muzikanten. Na afloop sprak Wim Velderman met Jan
Op 19 maart 2010 in de Boerderij, Zoetermeer Bluesmoose meets John Primer, een interview met deze Chicago blues icon.
De Candese zanger en bluesgitarist Jim Byrnes speelde eerder al in Meneer Frits met zijn band en drie geweldige gospel zangers; The Sojournes. Samen maakten ze de cd House of Refuge die met een Juno Award bekroond werd. Jim Byrnes & The Sojourners brengen een sensationeel optreden met een mix van blues, gospel, folkblues en americana.
De Amerikaanse gospel- en blueszangeres Marva Wright is dinsdag 23 maart 2010 op 62-jarige leeftijd overleden.
John Hiatt is weer helemaal top op deze cd en een genot om naar te luisteren. De cd is niet echt supervernieuwend, maar meer dan de moeite van het beluisteren waard. Z’n typische stem is nog iets doorleefder en “schuurpapierachtiger” geworden, en dat mag zeker niet als een achteruitgang gezien worden
Rob Tognoni, afkomstig uit Tasmanië, Australië en in 1994 in Europa geïntroduceerd door bluesgigant Dave Hole, zorgt voor compromisloze optredens vol energie. Hier de foto's van het optreden in Cafe Wilhelmina afgelopen zondag 21 maart
Normaal bekijk je eerst de film en daarna schaf je eventueel de soundtrack aan, omdat de muziek in de film erg aansprekend is. Bij het beluisteren van de cd heb je dan al een beeld wat je gezien hebt bij de film. De film die hoort bij deze cd komt vanaf 25 maart 2010 in de bioscopen. Simpel gezegd, bij deze cd gaat het alleen om de muziek, zonder vooraf beïnvloed te zijn. Het is niet echt eenvoudig om een korte samenvatting van de muziek te maken, omdat er veel muzikanten de songs ten gehore brengen. Hou je van Buck Owens, Townes Van Zandt, Lightnin’ Hopkins en Waylon Jennings, dan is deze cd een absolute aanrader.
Een heerlijke vrijdagavond vol met blues in De Boerderij in Zoetermeer. Sinds hun 40 jarige jubileum concert zijn de heren van Flavium weer bij elkaar en toeren ze door het land. De verwachtte brok herrie bleef uit. Het concert sprak boekdelen, lekkere oude nummers en covers. John Primer bracht "real deal blues from the states". En dan natuurlijk Danny Bryant, een gitaarfenomeen.
Stevige opener door Charlie & the Welfare, een deinende vloer bij de Electrophonics, verrassend vette sound van Rootbag, een super-energieke Paul Lamb met zijn zonodig nog energiekere Kingsnakes; publiek loopt massaal warm voor Ben Prestage en krijgt de koude rillingen + kippenvel van de Blues Angels.
Over dit festival niets dan positieve reacties, sommige zelfs lyrisch, en geen enkele wanklank. De 20ste editie van An Evening With The Blues mag een doorslaand succes genoemd worden en de mensen hebben absoluut waar gehad voor hun geld. De variatie aan stijlen was opmerkelijk te noemen. Niemand zal kunnen beweren dat hij iets niet gehoord heeft.
‘You’re Wrong For That’ is Henry Oden’s derde cd, dat betekent dus dat hij niet echt productief is op dat gebied, maar wel heel vaak te horen is bij andere muzikanten. Op deze cd wordt hij zelf ook begeleid door een waslijst aan andere artiesten. De cd telt tien nummers, die echte blues uitstralen
Sehr geehrte Frau Tirotto….. Als in een beleefde aanhef in een brief, zo worden Mariëlla Tirotto en haar Blues Federation op hartelijke en gastvrije wijze ontvangen en met alle egards omgeven, overal waar ze komen gedurende hun tour door Duitsland. Al een tijdje is Mariëlla on tour door zo’n beetje alle uithoeken van het land. Overal waar ze kwamen zijn de optredens van de band succesvol geweest en bezocht door veel publiek, waarbij onze oosterburen hun waardering voor de band en haar muzikale prestaties niet onder stoelen of banken staken.
Jools Holland staat al jaren bekend als tv-presentator van het populaire BBC-muziekprogramma Later With…Jools Holland maar als de agenda het toelaat maakt hij, vergezeld van zijn omvangrijke Rhythm & Blues Orchestra, bij voorkeur zelf de dienst uit op het podium. Holland neemt zijn publiek mee op een muzikale rondreis in de wereld van de blues, boogiewoogie, soul, swing, ska, rock en jazz. Een optreden van de sympathieke Brit wordt onder meer gekenmerkt door de bijdragen van de orkestleden (bijna twintig in totaal) waarbij vrijwel ieder zijn of haar moment in de spotlights krijgt.
Op 14 maart 2010 in de Bosuil, Weert Blues Moose meets Coco Montoya, een (video) interview
Op 19 maart 2010 in de Boerderij, Zoetermeer Bluesmoose meets Danny Bryant, een (video) interview over o.a. Danny's laatste realease "Just As I Am", uitgebracht in januari van dit jaar en de DVD plannen voor volgend jaar!
Jim Byrnes is deze dagen in Nederland, met band en ook nog met de geweldige gospelzangers the Sojourners. Een geweldige avond verzekerd! Hier de foto's van het optreden in Bergen op Zoom.
Net als bij zijn labelgenoot Scott McKeon is de Blues voor Stefan Schill niet het eindpunt maar juist het vertekpunt om op te bouwen en te verrijken met diverse andere genres en stijlen. Grootheden als Prince en The Police maar ook recentere acts als John Mayer en Kings Of Leon klinken door in de puike songs. Want dat is waar het hier om draait. Geen duizend noten in een minuut en ellenlange solo’s, maar eerlijke gepassioneerde songs. Een nieuw Nederlands talent !
Tineke Schoemaker logeerde in TexTownHotel op EnschedeFm (dinsdag 19 tot 21 uur livestream) Ze vertelde aan Wim Velderman het wel en wee over de prachtige nieuwe cd van Barrelhouse Vintage Blues. Luister naar haar verhaal
Raised On Rock, ROCK is inderdaad waar dit album het meest bij in de buurt komt. Veelal heftige rockblues met spetterend gitaar werk. Dit is tevens ook Onesko’s grote kracht. Zijn zang is namelijk niet echt van een hoogstaand kaliber. Prima aan te horen maar er zijn er zat die een betere stem hebben. Desondanks is hij er wederom in geslaagd een prima album te produceren. Liefhebbers van de gitaar komen volledig aan hun trekken
1 ding is heel duidelijk; Curran is energie, rauwer dan rauw, Curran is overtuiging!! dit album bulkt werkelijk van de invloeden van vroeger tot nu, min of meer beginnend bij de midden fifties. In 'Ain't no good' hoor je Bo Diddley zij het op subtiele wijze en 'Reel Rock Party' klinkt rauwer dan rauw, zang klinkt alsof dit versterkt werd door een bluesharp mic die een oude buizenversterker ingaat, flink vervormd maar zeker niet zonder charme, doordrenkt met rockabilly gitaarriffs en boogiewoogie piano. Er is gewoon heel veel te vinden op "Reform School Girl", van jumpblues achtig spul met heerlijke blazers tot punk achtige invloeden maar rock 'n roll blijft de gemene deler op dit gave album.
Met behulp van Gibson gitaren en een Marshall versterker reproduceert Jimmy Bowskill het karakteristieke geluid van de bluesrock van 40 jaar geleden en voor de liefhebbers van de muziek uit deze periode is het album een absolute aanrader. Ook de prachtige cover van het album doet aan deze periode denken