Foto Album recensie: The Fried Okra Band – Deluxe Live

The Fried Okra Band – Deluxe Live
Format: digital
Release: 25 oktober 2024

Tekst: Louis Lena

Voor degenen die deze band niet kennen: het is echt de Fried Okra Band, en geen fried orka, mocht je denken dat het verkeerd is geschreven. De okra is een bloeiende plant met eetbare vruchten. In de zuidelijke staten van Amerika worden ze veel gebruikt in gumbo, een populair stoofgerecht.

Fried Okra komt uit Kopenhagen. De basis bestaat uit Morten Lunn (gitaar en zang), Anders Wallin (bas en zang) en Thomas Crawfurd (drums en zang). Als de band wordt uitgebreid naar Fried Okra Deluxe doen drie veelgevraagde muzikanten mee. Dat is op dit album dus het geval en dat zijn: Alain Apaloo (gitaar), Rune Højmark (gitaar, mandoline en lap steelgitaar) en Kristian Jørgensen (toetsen).) Het album is in 2023 op twee plaatsen opgenomen: het Bjergsted Culture House, een klein stadje op een heuvel en één in Kopenhagen in de daar bekende bluesrock club, de Mojo Blues Bar.

Fried Okra draait al jaren mee in de Deense roots- en bluesscene. Dit album is het zevende dat de groep heeft uitgebracht. De voorlaatste was Doing It Right uit 2020. De band geeft aan hun eigen muziekstijl te willen ontwikkelen, daarin geïnspireerd door de Hill Country Blues, de boogie blues en rootsmuziek. Daar hebben ze hun eigen “bluesy mix” van gemaakt – zoals ze dat zelf noemen. Volgens de band moet hun muziek in de smaak vallen van fans van R.L. Burnside, Junior Kimbrough, Jessie May Hemphill, Tony Joe White, Jack White, Black Keys, Daniel Lanois, Lucinda Williams, Bob Dylan. Niet de minste namen

Op het album negen originele Fried Okra-nummers en een cover. De nummers lijken soms een jam-sessie waarin de muzikanten zich naar hartenlust laten horen, waarbij zanger gitarist Morten Lunn dominant aanwezig is door zijn karakteristiek stemgeluid. Bijna alle nummers duren zo’n 6-7 minuten, voldoende om even lekker alles uit de kast te halen. Het verveelt nergens, daarvoor is de kwaliteit hoog genoeg. De muziek lijkt soms organisch te groeien, de nummers hebben een afwisselende stemming blues-rockachtig in de opener ‘I Been Working’, ingetogen zinderend in het americana-achtige ‘Deep Water’ en lekker groovy in de enige cover, Mississippi Fred McDowell’s ‘Keep Your Lamp’. Indringend is ‘I Tried In Vain”, vooral door de meeslepende zang van Lunn, en een al even meeslepende gitaarsolo ondersteund door een relaxte begeleiding van de andere muzikanten. Eén van de sterkste nummers. Het valt toch al op dat bijna alle nummers een soort vaste structuur hebben, een melodielijn, waaroverheen beurtelings gesoleerd wordt. ‘Who Is It For” is een soulfull nummer, waarin toetsen een prominentere rol hebben. In ‘Shove It’ een fraaie slide, samen op lopend met de toetsen en een boogie-begeleiding. Op ‘Tupelo Bound’ komt de swamp er heel lekker uit. Al bij al: geen enkele zwakke plek, een fijn album en ook Fried Orka mag hier best eens zijn kunsten komen vertonen.

I Tried in Vain

Track List:
1. I Been Working (Morten Lunn)
2. I Tried In Vain (Morten Lunn)
3. Who Is It For(Thomas Crawfurd)
4. Shove It (Morten Lunn)
5. Keep Your Lamp Trimmed And Burning(Miss. Fred McDowell)
6. I Don’t Wanna Go(Morten Lunn/Laust “Krudtmejer” Nielsen)
7. As long As I Remember (Thomas Crawfurd)
8. Never Felt Lost(Morten Lunn)
9. Tupelo Bound (Morten Lunn)
10. Deep Water (Thomas Crawfurd)

En voor de liefhebbers: Okra’s vormen een uitstekende bron van vitamine C en K1.
Zie: https://www.ahealthylife.nl/de-voedingswaarde-van-okra/


Ook op Blues Magazine ...