Album recensie: Kaz Hawkins – Until we meet again

Format: Cd, Vinyl, Digital
Label: Dixiefrog
Release 26 mei 2023

Dertig jaar is Kaz Hawkins al actief in de muziek business maar tot 2012 was zij het beste bewaarde geheim van (Noord) Ierland). Het was in 2012 Van Morrison die haar als voorprogramma meenam. Kaz Hawkins nam in 2017 het prachtige album Don’t you know op. Een intrigerend album, waar ze met alleen piano begeleiding zingt ze op indringende wijze over de ups en downs uit het leven. Haar stem is hard maar loepzuiver, en je kunt verstaan wat ze zingt, wat belangrijk is in dit soort persoonlijke nummers. Tegenwoordig huist Kaz Hawkins in Frankrijk en trad ze toe tot het illustere Dixiefrog Label. In 2022 verscheen daar een compilatie album met nummers uit haar lange carrière. Op dit album staan ook liedjes met alleen weer die piano begeleiding die door merg en been gaat. Toch is niet alles kommer en kwel wat bezongen wordt en is ook ruimte voor fijne blues met links naar Motown soul en jazz.

Op haar nieuwe album werkt ze samen met de Belgische topgitarist Stef Paglia, en samen met haar Franse band is dit een gevarieerd album geworden. Een album met een knipoog naar het verleden. Het album Until we meet again opent met een gospel in een modern jasje, “Pray to”, een nummer met spirit, als dit nummer er niet voor zorgt dat live het dak er af gaat , dan weet ik het niet meer. “Get up and Go” een oproep om van het leven en van de muziek te genieten, de gitaar van van Stef Paglia, glijdt, schuurt en vlamt in dit nummer. “Hold on for home”, een nummer met een jazzy feel door de inbreng van het blazers duo Benoît Gaudiche (Trompet) en Guillaume Sené (Saxofoon). “Lonely boy” grijpt terug op de Ierse roots, een mooi lied over het vinden van de liefde. De titeltrack “Until we meet again”, kent dan weer die Motown drive en fijn gitaar werk van Stef Paglia. Op een dwingende groove van bassist Julien Boisseau en drummer Amaury Blanchard, zingt Kaz met behulp van haar blazers “Don’t make mama cry” naar een hoogte punt, zo zit dit album vol variatie.
“‘
Persoonlijk vindt ik Kaz Hawkins op haar best in haar ballads, “Standing Tall” bijvoorbeeld. Een schitterende tekst en prachtig nummer over het in je zelf blijven geloven ondanks alle tegenwerking, heerlijk Hammond solo van Cédric Le Goff. Of de zoektocht naar een veilige haven in “The river that sings”. “I Gotta be me”, kiezen voor jezelf na nog een keer je masker te hebben opgezet, ontroerend mooi. De bonus track “One more fight” doet er qua intensiteit nog een schepje boven, luister indachtig naar dit bijzonder nummer, kippenvel. Hoe iemand zijn gevoelens kan transformeren tot een lied, het is de kracht van Kaz Hawkins.

 
Tracklist:
1. Pray To
2. Get Up And Go
3. The River That Sings
4. Hold On For Home
5. Lonely Boy
6. Until We Meet Again
7. Don’t Make Mama Cry
8. Standing Tall
9. I Gotta Be Me
10 .Get The Jack From The Bottle
11 .One More Fight (Bonus Track)

Kaz Hawkins is live te zien in Nederland op:
19 oktober 2023, Jazz On The Corner, Harderwijk
20 oktober 2023, Tico Tico , Aalten
21 oktober 2023, Engel Blues Festival 2023, Oss met o.a. The Gumbo Kings, Dan Patlansky, Beaux Gris Gris & The Apocalypse

Socials:
Website
Instagram
Facebook
Twitter
Tiktok
Youtube

Ook op Blues Magazine ...