Format: CD – Digital
Label: A Giles Robson & Blues House Productions Release
Release date: December 6, 2024
Tekst: Louis Lena
Alweer een paar weken geleden uitgebracht: Ten Chicago Blues Classics van het duo Giles Robson en John Primer. Robson bracht eerder dit jaar al een album uit, Seven Blues Classics waarbij hij vergezeld werd op gitaar door Manny Fizzotti. Daar liet Robson horen dat hij de weg wel weet op de mondharp. John Primer heeft nauwelijks introductie nodig. Hij wordt dit jaar tachtig. Recent heeft hij verschillende albums gemaakt met een andere mondharp grootheid Bob Corritore. Hij speelde echter ook met Muddy Waters, Junior Wells, Magic Sam en Magic Slim. Over Chicago Blues hoef je hem dus niets meer te vertellen, dat zit gewoon in zijn bloed.
De twee ontmoetten elkaar bij een door Robson georganiseerde Britse tournee met de gitarist en andere ‘Chicago Blues Legends’. Het klikte waarop Robson Primer begin 2024 uitnodigde naar Groot-Brittannië te komen voor een tournee met hem en een Europese ritmesectie. Later kwam Primer nog eens de grote plas over en traden ze op als duo, waaronder een gig in Giles’ geboorteplaats het kanaal eiland Jersey. Dat beviel beiden zo goed dat ze besloten een album te maken. Dat deden ze in The Golden Apple Suite in het Pomme D’or Hotel op Jersey, en namen tien Chicago blues klassiekers op.
Giles Robson zingt op zeven nummers, Primer speelt heel basaal zijn Chicago bluesriffs. De kracht zit er ook in dat in alle nummers het respect voor de originele tracks recht overeind blijft. Van Muddy Waters vier nummers, Little Walter wordt drie keer een eerbetoon gebracht, Sonny Boy Williamson twee keer en tenslotte nog Eddie Taylor’s Bad Boy. Little Walters ‘Juke’ en ‘Last Night’ en Muddy’s ‘Got My Mojo Workin’ zijn instrumentals. ‘Blow Wind Blow’, met de wat laconiek klinkende Engelse zang van Robsons, wordt nogal staccato begeleid door Primer die er enkele mooie solo’s doorheen mengt. Op “My Babe” houdt Primer er het tempo lekker in en komen zang en harmonica van Robson daardoor mooi uit de verf. ‘Rollin’ Stone’ van Muddy Waters’ heeft natuurlijk een wat trager ritme. Mooi hoe beide muzikanten elkaar steeds weer weten te vinden en elkaar opjutten. Eén van de hoogtepunten.
‘Juke’, een instrumental met een jammerende mondharmonica en een snelle, ogenschijnlijk simpele rif van Primer. Met het wat vlottere ‘Let Me Explain’ van Sonny Boy Williamson II gaat het snel verder. Giles is hier meer verteller dan zanger. Op ‘Long Distance Call’ van Muddy Waters zang met passie, waaraan de nodige mondharmonica-intermezzo’s zijn toegevoegd. “Dealin’ With The Devil” kent een klassiek bluesthema: een man heeft met de duivel te dealen, terwijl hij de liefde van zijn vrouw heeft verloren. Een instrumentale versie van Muddy’s ‘Got My Mojo Workin’’ biedt beide grootheden alle ruimte hun instrumentale vaardigheden te laten horen. Dat die niet gering zijn, wisten we intussen al.
‘Bad Boy’ uit 1955 opnieuw met een heerlijke Primer die steeds opnieuw verrast met mooie bluesritmes en lekkere bijpassende solo’s. Eenvoudig, waardoor Robson een uitstekende kans krijgt zijn kunnen te tonen. Maar juist in die eenvoud schuilt de klasse. Het hoeft allemaal niet opgetuigd te worden met toeters en bellen. Het album eindigt met ‘Last Night’ van Little Walter. Opnieuw een instrumentale versie. Een passend sluitstuk van twee geboren bluesmannen die elkaar gevonden hebben op dit mooie album. Zonder bas en drums lijkt het heel sober, maar de individuele klasse van beiden en de wijze waarop ze elkaar steeds weten te vinden is van hoge kwaliteit.
Tracklist:
01. Blow Wind Blow – Muddy Waters
02. My Babe – Little Walter
03. Rollin’ Stone – Muddy Waters
04. Juke (Instrumental) – Little Walter
05. Let Me Explain – Sonny Boy Williamson (no. 2)
06. Long Distance Call – Muddy Waters
07. Dealin’ With The Devil – Sonny Boy Williamson (No 1)
08. Got My Mojo Workin’ (Instrumental) – Muddy Waters
09. Bad Boy – Eddie Taylor
10. Last Night (Instrumental) – Little Walter
We horen graag je mening! Voeg reactie toe