Format: CD en digitaal
Release: 6 september 2024
De Venrayse singer-songwriter levert in september zijn 5de langspeler af, een plaat waarop je een heel stickervel kunt plakken wanneer je probeert deze te typeren. Rode draad op de plaat is echter de singer-songwriter/ americana-achtergrond van Etan, de verhalende teksten, de muzikaliteit van Etan en zijn band en de ‚goede vibe‘ die op de hele plaat behouden blijft.
‚Ghost In The Machine‘ opent met een zware gitaar, valt op de door de fijne zangstem van Etan (zoals op de hele plaat) en kent nog een vette slide-gitaarsolo. Het volgende ‚Harlow’s Blues‘ is een min of meer akoestisch stuk, waarin door het gebruik van andere instrumenten bij tijd en wijle accenten van Ierse en Griekse volksmuziek om de hoek komen kijken Wat opvalt bij deze stukken en ook het volgende is, dat er een soort gedrevenheid in zit, een gevoel van urgentie. In ‚Restless Bones’ wordt het intro door verschillende toetseninstrumenten vormgegeven en ‚tikt dan lekker weg‘.
Etan Huijs heeft naast zijn bandleden ook andere muzikanten voor dit album geëngageerd, onder andere de gitarist/ multi-instrumentalist en producer BJ Baartmans. Hierdoor klinken in alle stukken verrassende accenten door, gespeeld op een keur van instrumenten. Dit alles is op een zodanig organische wijze ingebouwd, dat je èn verrast wordt, èn kunt genieten van de rijkdom aan klanken.
Het mooie en rustige ‚City Of Sinners’ wordt gedragen door de piano, akoestische gitaar en laidback trompet gespeeld door Nando van Westrienen. ‚The Overachiever’ houdt het weer wat luchtiger en meer uptempo (ondanks het feit dat de tekst zeker niet luchtig is). Na deze nummers wordt ook de ontwikkeling van Etan Huijs duidelijk. Hij begon als singer-songwriter, heeft nu een band om zich heen geformeerd en ontgint hierdoor vele nieuwe mogelijkheden. Spannend, je gaat buiten je comfort-zone, verlaat de geplaveide weg en dwaalt rond in de wildernis enz. Zoals ik al typeerde met het stickervel, de plaat kent vele mooie dwaalpaadjes.
‚Desert Moon‘ klinkt in eerste instantie bekend als variatie op het nummer ‚Wounded Knee‘ van Redbone, er zit een mooie break in en kent lekker gitaarwerk.‚Midnight Ballet‘ wordt in triovorm gespeeld door Etan, BJ en Renee Wijnhoven op de cello. De klankkleur van dit stuk is wat zwaarmoediger, meer tot nadenken stemmend. Het bij tijd en wijle epische ‚The Tale Of Lonesome Billy‘ begint als de soundtrack van een surrealistische western, vervolgt als een singer-songwriter-stuk en gaat dan over in een mooie jam met gitaar en viool om na ruim 8 minuten weer akoestisch te eindigen. Het laatste stuk ‚Vanishing Point‘ is een folky instrumentaaltje en sluit de plaat mooi af.
Het lijkt me een mooie belevenis deze plaat op een podium voor het voetlicht ‚te horen‘ worden gebracht. Voor mij een aangename luisterbelevenis!
Album credits:
Etan Huijs: zang, elektrische en akoestische gitaar
Roel Trommelen: drums
Rens van Dijk: bas, contrabas
Koen Ruijs: elektrische gitaar
BJ Baartmans: multi-instrumentalist :-)
Amber Kamminga: zang
Nando van Westrienen: trompet
Alex Akela: viool
Renee Wijnhoven: cello
Link: www.etanhuijs.com
We horen graag je mening! Voeg reactie toe