Foto Album recensie: Doug Duffy & Badd - Ain't going back

Format: CD, digital
Label:Fort Summer Music LLC
Release: 26 juli 2024

Tekst: Louis Lena

Allereerst de bandnaam: BADD is de afkorting van de voornamen van de bandleden. Met Ben Ford op de bas, Adam Ryland op drums en de twee meest prominente leden: Dan Sumner op gitaar, zang en percussie en Doug Duffey zelf, toetsenist, zanger, songwriter en producer. Hij heeft inmiddels een carrière achter de rug van meer dan 50 jaar. Hij trad op op vele prestigieuze festivals, clubs, concertzalen en muzieklocaties vooral in de Verenigde Staten. Duffey is afkomstig uit de Mississippi Delta en mengt Bayou, Swamp, Blues en Delta Soul tot een lekkere cocktail. Ain’t Goin’ Back is het vierde studioalbum van de band. En op dit album wordt de vaste line-up aangevuld met Dave P. Moore op harp, Jonathan Patterson op trombone en Bert Windham op trompet. Duffey en Sumner zijn de producenten.

De elf nummers op Ain’t Goin’ Back zijn van de hand van Duffey en Sumner. “Whirlpool” opent met een lekker gitaarintro waarna de mondharp er wat gluiperig insluipt. Duffey bezingt zijn onrustige geest die maar blijft malen als een whirlpool. Een veelbelovend begin van het album, waarin gitaar en toetsen elkaar goed aanvullen en aanvoelen. In “You’ve Got What it Takes” zijn de swampy invloeden overduidelijk aanwezig, zowel gitaar als toetsen zijn zo opgeborreld uit de moerassen rond New Orleans. Het wordt duidelijk dat een vrouw een man helemaal gek kan maken en alles kan nemen wat de goede kerel bezit (of bezat). Een spannend nummer.

‘The Wishing Game’ is een melancholisch nummer, waarin mooi, maar triest pijnlijk duidelijk wordt gemaakt hoe de liefde onbeantwoord blijft, zang en (steel)gitaar houden het ‘’klein’’ en daarmee vol gevoel. Op het uptempo “Rock It All Night” een hoofdrol voor de mouthharp, het rockt en is een uitnodigend nummer om mee te swingen, mensen komen uit alle hoeken en gaten om het feest mee te beleven. “Front Porch Blues” het meest bluesy nummer roept een beeld op van de eindigheid van een eenzaam bestaan. Gitaar en een jankende mouthharp versterken de treurigheid van deze droevige blues.

In het aanvankelijk voortkabbelend ‘Get ‘er Outa Yo Head’ opnieuw een beroerde liefdesgeschiedenis: you got to get a grip, and get her outa yo head if you don’t end this bad trip, you gonna find yourself dead. Het zit niet mee, het nummer gaat naar een mooie climax aan het eind wat de muziek betreft, maar de boodschap is minder: als je deze slechte trip niet beëindigt, ben je dood. ‘Turn It Around’ is een hoopvolle ballade, die positiever is dan de voorgaande treurigheid. “Als ik een aantal dingen bijstel, ziet alles er een stuk beter uit”, met een meerstemmig koortje naar het eind en slechts begeleid op gitaar een mooi nummer. ‘No Mercy’ is weer wat steviger, waarmee het album een prettige variatie kent, een mooie gitaarsolo op tweederde van het nummer en een stuwende bas/drum begeleiding.

In “Promised Land” is de swamp terug, lekkere slide begeleidt dit nummer naar een onbekende bestemming, die uiteindelijk het beloofde land moet zijn. ‘Gallus Pole’ een boogie met gitaar, mondharmonica verwijst naar dat je uiteindelijk eindigt aan de galg als je niets meer hebt om je schulden te betalen. Nogal een onheilspellende tekst, in een muzikaal redelijk vrolijk klinkend nummer. Ook het titelnummer en de afsluiter, ‘Ain’t Goin’ Back’, is niet bepaald optimistisch, maar wel prachtig gespeeld met weer een hele boeiende mondharmonicapartij, waar de gitaar klein en fijn doorheen speelt. Een goed in het gehoor liggend album van een voor mij tot nu toe onbekende band.

Whirlpool (from the album Ain't Goin' Back)

Tracks:
1. Whirlpool 5:32
2. You Got What it Takes 5:06
3. The Wishing Game 6:09
4. Rock it All Night 3:38
5. Front Porch Blues 5:05
6. Get ‘Er Outa Yo Head 3:59
7. Turn it Around 4:36
8. No Mercy 3:38
9. Promised Land 4:59
10. Gallus Pole 3:20
11. Ain’t Goin Back 4:53


Ook op Blues Magazine ...

Geen berichten gevonden.