Foto Album recensie: D.K. Harrell - The right man

Format: CD, Digital
Label: Little Village Foundation
Release: 30 Juni 2023

Tekst: Jos Verhagen

In de blueswereld gaat het er aan toe zoals in het gewone leven, oude helden verdwijnen en nieuwe helden staan op. In bluesland krijgt Christone “kingfish” Ingram concurrentie van D.K. Harrell. Deze 25 jarige jongen man uit Louisiana brengt met The right man een sprankelend nieuw geluid, de boost die de Chicago blues nodig had. Deze jongen heeft alles in zich; hij kan zingen, zijn gitaar spel is fantastisch en hij leidt zijn band op dit album tot grote hoogte. In 2019 trad hij op tijdens het B.B. King Symposium en kreeg hij de eer om op een van de kenmerkende Lucille-gitaren van B.B. King te spelen. Het behoud van de traditionele blues gecreëerd en uitgevoerd door B.B. King, Little Milton en andere grote bluesartiesten, dat uitdragen ziet hij als zijn opdracht. D.K. Harrell is de toekomst van de blues, onthoud deze jongeman.

De openingstrack The right man is blues zoals ik die in lange tijd niet gehoord heb. Laatst had ik het over Byther Smith, dit nummer doet me aan hem denken, wat een top track qua zang qua gitaarspel, perfect. Your’e a queen, een heerlijk funky uptempo nummer met alle elementen die zijn blues onweerstaanbaar maken; zijn stem en gitaar, de achtergrond zangeressen de afgemeten dosis blazers, een geweldig nummer. Get these blues out of me, met een prachtig orkestraal arrangement in de achtergrond, zijn leven beschrijvend als beginnend artiest, hopend dat hij met zijn band de blues kan brengen, “Get the blues out of me”. De funky groove en de knisperende gitaar opening van You be amazed, laat je inderdaad verbaast achter, wat gaat er een muzikaliteit schuil achter deze D.K. Harrell. 6 minuten puur muzikale freewheelerij met de bas, drum, Hammond, met Bo Diddeley’s You can’t judge a book by its cover als inspiratie bron.

Foto Album recensie: D.K. Harrell - The right man

Als volleerd crooner zingt D.K. in While I am young, het spoken word in dit nummer bevat de waarheid van het leven, “time waits for no one, do what you can now”, zoveel wijsheid in dit tekstueel mooie nummer. Ik weet niet wat het is maar in deze jongen zit zoveel muzikaliteit verborgen, in het funky opgebouwde Not here for a long time part 1, brengt hij blues met referenties naar James Brown, het nummer swingt en vloeit het houdt niet op. In part 2 doet hij er een schepje bovenop, in dit geïmproviseerd stukje live muziek introduceert hij zijn band op dit album. Fantastisch hoe D.K. op de groovy ondergrond als volleerd bandleider, het geheel aan elkaar praat, heerlijk stukje muziek. Vervolgens pak hij de draad weer op en trakteert hij ons weer op een super stukje Chicago blues, Honey ain’t so sweet, met referenties naar Taj Mahal’s Queen bee, het gitaarspel in dit nummer is werelds. Leave it at the door, lekker uptempo, de samenzang van de gehele band geeft je het gevoel dat zij veel plezier gehad hebben tijdens de opnames. Wel een goed motto, laat al je sores bij de deur en maak plezier in het leven. Met de Hammond die One for the road opent, zie ik een kerk voor me waarin de blues gospel wordt verkondigt. De hogepriester hier is niet James Brown maar D.K. Harrell, met een gebed waarin hij dank uitspreekt aan zijn bandleden zou je kunnen opvatten als part 3. De Hammond solo is verschroeiend goed, even als de drum roffel. D.K Harrell werkt het nummer zelf af met een fijne gitaar solo.

Conclusie, D.K. Harrell is de nieuwe blues God, deze weg volgend ligt de wereld voor het open. Dit is by far het beste wat ik dit jaar gehoord heb.

The Right Man

 
Tracklist:
1. The Right Man
2. You’re A Queen
3. Get These Blues Out Of Me
4. You’d Be Amazed
5. While I’m Young
6. Not Here For A Long Time Pt. 1
7. Hello Trouble
8. Not Here For A Long Time Pt. 2
9. Honey Ain’t So Sweet
10. Leave It At The Door
11. One For The Road

Socials:
Website: https://dkblues.com/
Facebook: https://www.facebook.com/DHarrell98/
Instagram: https://www.instagram.com/dkblues_
Youtube: https://www.youtube.com/@d.k.harrellblues/featured


Ook op Blues Magazine ...